Op naar Darwin

Dag allemaal. Monique hier. Ik schrijf lang zo grappig niet als Rob, maar zal m’n best doen om hem af en toe af te wisselen. Hij is ook de jongste niet meer 😉.

Goed, we waren dus in Singapore. Zal er niet veel meer over zeggen, maar wat mij betreft een eenmalig bezoek. Absoluut de moeite waard voor een dagje, maar die verzengende warmte icm een enorm hoge luchtvochtigheid is echt killing. Rob zag er na 10 minuten buiten uit alsof ie met kleren en al in een zwembad was gesprongen.

Gisteren om 4 uur ging de wekker. Toen was het NL pas 10 uur ’s avonds en gewend aan het tijdverschil waren we nog lang niet. Denk dat je weinig fantasie nodig hebt om je voor te stellen hoe we ons bed uit kwamen.

Om half 9 vertrok ons vliegtuig van Singapore Airlines naar Darwin. Hans en Rob vergaapten zich aan de stewardessen die door een sleutelgat passen en ik vooral aan hun uniformen. Ik zat naast een man op leeftijd van Nepalese komaf die volgens mij nog nooit gevlogen had en werkelijk geen letter Engels sprak, maar met gebaren kom je een eind. De arme man z’n oren klapten bijna bij de landing, maar hij leek dankbaar toen ik hem gebaarde te gapen.

Op het vliegveld waren Hans en ik snel door de security, maar Rob moest z’n hele apotheek uitpakken om uit te sluiten dat ie geen verboden middelen bij zich had. Ik snap het wel, wij als Hollanders hebben uiteraard de naam dat we de hele dag snuiven, spuiten of slikken. Hans en ik stonden al een kwartier buiten te wachten en wilden het consulaat al bellen, maar gelukkig kwamen Rob en Linda er uiteindelijk ook aan.

Irene kwam ons ondertussen tegemoet en na de nodige weerziensknuffels togen we naar de parkeerplaats waar de auto van Irenes partner Cory stond; een Pickup truck. Een UTE noemen ze dat hier, maar ik zou het een minivrachtwagen noemen; wat een lel! Moest ook wel, want 5 personen en bagage voor een maand past niet in de gemiddelde auto. Irene heeft er echter geen enkele moeite mee en loodste dat lel met gemak naar ons gehuurde huis van Airbnb om vervolgens weer terug te rijden naar het vliegveld om Cory op te halen, die van zijn werk kwam. Nee, hij werkt niet op de luchthaven, maar - net als Irene - op 3,5 uur vliegen van zijn huis in Darwin. Schijnt heel gewoon te zijn hier.

Na een ritje naar supermarkt met een Uber, kwamen de jongelui langs en konden we kennismaken met Cory. Lieve gast; leuk stel samen. We zaten heerlijk bij het (privé!) zwembad met bier en pizza te acclimatiseren en ik hoopte de papegaaien te spotten die ergens in de bomen aan het kwetteren waren, maar helaas. Cory vertelde welke beesten we allemaal konden aantreffen in de omgeving. Onder andere de ‘possum’, een buideldiertje dat hier in de bomen leeft. Terwijl hij dat vertelt, zie ik in m’n ooghoeken iets bewegen: gaat daar nou precies nu zo’n beest?!? Da’s toevallig! Nee … er liep een grote bruine rat over de rieten tuinafscheiding. Uch.

Toen we uiteindelijk naar bed gingen vielen we allen direct als een blok in slaap …. om állemaal drie uur later weer klaarwakker te zijn. Toen ik m’n bed uitstapte om een kop thee te zetten, kwam ik Rob tegen die door het huis sloop met hetzelfde plan. Toen ging iedereen z’n bed maar uit om het anderhalf uur later maar weer te proberen. Zal nog wel even duren voordat onze biologisch klok weer helemaal om is.

Vanochtend zijn we met z’n vieren even naar de haven en een afgebakend (voor haaien, kroko’s etc.) zeebasin geweest waar je kunt recreëren. Hadden we echter geen tijd voor, dus na een fish and chips zijn we weer teruggereden, want we werden bij Irene en Cory verwacht voor de verjaardag van Cory. Wat woont ze daar gaaf! Prachtig huis met zwembad en tuin rondom. Ik ben verliefd op d’r honden. De jongste is nog een pup van 5 maanden, dus mega druk (Irene noemt ‘m phsycho), maar lief! De kids van Cory waren nog wat verlegen, maar kwamen al snel los. De oudste heeft al wat Nederlandse woordjes geleerd en vond het maar wat interessant dat ‘opa Rob’ en ‘oma Linda’ er waren met die andere Nederlanders met hun ‘funny pronunciation’ (ofwel steenkolenengels). Ook de moeder en broer van Cory (de laatste met een aanstekelijke lach; wist niet dat we zó grappig waren) waren aanwezig en na een gezellige bbq zijn we weer naar huis getogen. Hans wilde om half 8 al z’n bed in, maar dat mocht ie niet van mij; zitten we straks weer om 3 uur vannacht aan de thee. Na dit blog zal ik hem af en toe porren tot ie smeekt naar bed te mogen. Dan ga ik er ook achteraan. Dromen over krokodillen die we morgen gaan zien naar het schijnt.

See you later, alligator! Monique

Verslag vertrek, Schiphol, Istanbul en Singapore

Vertrek naar Singapore, dinsdag 4 juni. Via Schiphol, Istanbul naar Singapore

Rond 15.15 uur waren we allen op Schiphol. Hans en Monique waren gebracht door Jankees, wij door onze buurman Jan. Bij de incheck / kofferbalie nummer 17 in vertrekhal 3 was het één chaos van mensen. Wat bleek, op onze vlucht naar Istanbul wemelde het van moslims die op “Hadj” gingen. Dat is een bedevaartstocht die je als moslim minstens eenmaal in je leven moet maken. Al deze mensen werden ook nog eens weggebracht door vele familieleden, dus de hal puilde uit. Na enige worsteling tussen de menigte door kwamen we uit in de rij die aan het wachten was voor inchecken c.q. koffers af te geven. Na een uur was deze barrière door ons genomen en gingen we vrolijk door naar de volgende horde, de security. Daar was het redelijk rustig en kwamen we zonder kleerscheuren doorheen. Als laatste horde nog even door de paspoortcontrole en op naar de welverdiende koffie.

Na de koffie en broodjes naar onze pier G4 gelopen om te boarden. We konden gelijk aansluiten in de rij want ze waren al gestart. Het snelle team Rob en Linda stonden vooraan te wachten, totdat onze rij mocht boarden, het langzame team Hans en Monique kwamen wat later aanlopen en liepen via de priorityrij zo door en waren dus eerder in het toestel als ons.

Van de chaos bij het inchecken was in het vliegtuig niets terug te vinden. Iedereen ging rustig zitten en met een half uurtje vertraging gingen we de lucht in, op naar Istanbul. Na ruim 3 uur vliegen landden we op de baan waarna we ruim een half uur moesten taxiën naar de gate. Zeg maar een Turkse Polderbaan waar we op geland waren. Het vliegtuig uit verliep gemakkelijk en we waren ruim op tijd voor de aansluitende vlucht. Met elkaar besloten om eerst maar eens een lekkere cappuccino en thee te nemen alvorens naar de volgende gate te lopen. Tijdens de koffie zocht ik op welke gate we moesten hebben voor de vlucht naar Singapore. Alle internetsites gaven aan dat het gate F17 moest zijn. De officiële borden gaven aan dat de gate pas om 00.30 uur bekend zou worden gemaakt. Omdat ik een enorm vertrouwen in mezelf heb liepen we alvast naar gate F17. Onderweg naar de gate liepen we door alle winkeltjes en eettentjes zoals op Schiphol ook aanwezig zijn. Hier was het aantal echter 3x zoveel als Schiphol. Wel leuk en ook nog erg bedrijvig. Na een wandeling van 20 minuten kwamen we aan bij de F-gates. Omdat het 00.30 uur was keken we nog even op de borden ter bevestiging of onze gate F17 zou zijn of dat het anders was. Nou, het was inderdaad anders. We moesten naar gate A1C. Er zijn wellicht mensen die het vliegveld van Istanbul kennen en die weten dat je daar gate A t/m F hebt. En je raadt het al, F ligt het verst van A. Vol goede moed gingen we op pad naar gate A1C, naar 25 minuten lopen kwamen we, ruim op tijd, aan op de juiste plek. Het boarden verliep ook daar rustig en om 02.21 uur Turkse tijd vertrokken we naar Singapore.

In het vliegtuig zaten we op rij 33, de beenruimte viel ten opzichte van onze eerste vlucht iets tegen. Na de melding “boarding completed” ben ik even opgestaan en naar achteren gelopen om te kijken of daar wellicht wat plekken open waren om te zitten. Daar aangekomen bleek dat 3 stoelen bij de nooduitgang niet bezet waren. Met al mijn charmes heb ik aan de lieftallige stewardess gevraagd of wij daar mochten zitten. Na een blik vol bewondering van de lieve juffrouw zei ze natuurlijk. Wij konden nog net op tijd verkassen naar onze nieuwe stek, Hans en Monique moesten wachten van een boze steward. Na het opstijgen zijn Hans en Monique ook bij ons komen zitten, de middelste rij met extra beenruimte was ook nog vrij. Dus allebei hadden we 3 stoelen met extra beenruimte voor 2 personen. Ook de overige rijen met stoelen achter ons waren vrij, hier hebben we tijdens de vlucht dapper gebruikt van gemaakt. Heerlijk op 3 stoelen onder een dekentje en vele kussentjes liggen slapen wat de reis zeer aangenaam heeft gemaakt.

Omdat het vliegtuig de vaart er goed in had zitten kwamen we na iets minder dan 10 uur vliegen mooi op tijd aan op Singapore. Lokale tijd was het 17.15 uur op woensdagmiddag (de nacht doorgevlogen), dus ruim binnen de planning. Uit het vliegtuig vandaan door de douane heen via de scan. Daar kan Schiphol een voorbeeld aan nemen, ruim voldoende scanapparaten en zo ook personeel om te assisteren indien noodzakelijk. Binnen 2 minuten liepen we naar de bagageband. Daar aangekomen kwamen de koffers ook gelijk al aan. Voor ons wel een momentje omdat vorig jaar de koffers 2 weken later waren. Zo zie je maar, het kan ook wel eens goed gaan.

Omdat we met kleine rolkoffertjes Singapore ingaan hebben we eerst onze tassen / koffers in opslag gegeven. Daarna nog even langs de grote indoor waterval gelopen die in het winkelcentrum Jewel zit. Dit winkelcentrum lig vast aan Changi Airport en is enorm. Omdat we toch wat verreisd waren hebben we ons lekker met de taxi naar het hotel laten brengen. Dat ligt op 30 minuten rijden van het vliegveld en ligt in een zijstraat van Geylang Road. Deze weg is het oude deel van Singapore en heeft talloze eettentjes waar je voor weinig heerlijk kan eten. Na het inchecken in het hotel en het opfrissen op de kamer zijn we naar één van de vele eettentjes gewandeld en hebben met stokjes heerlijk Singaporees gegeten. Dat met stokjes eten is toch wel een beetje op z’n para-olympics zal ik maar zeggen. Maar we hadden gelukkig de tijd en de maaltijd was zeker de moeite waard. Al met al tijd om een fatsoenlijk bed op te zoeken en lekker te slapen.

Donderdag 6 juni

Na een wat onrustige nacht door de jetlag zijn we om 8.30 uur op stap gegaan. Wandelend naar de metro om naar de Marina Bay van Singapore te gaan. Zodra we de buitendeur open deden stapten we onder een warme deken. Buiten was het 33 graden met een hoge luchtvochtigheid (>90%). Na 100 meter wandelen ben je gelijk klam. Afijn, met een overstap onderweg bij de haven aangekomen en gelijk op zoek gegaan naar de Merlion (een leeuw die water “spuugt”). Circa 1,5 km wandelen in inmiddels meer als 35 graden en nog volop zon ook. Daar de nodige foto’s genomen, water gekocht en naar de Starbucks gegaan voor een heerlijke café latte macchiato en een thee voor Linda. Omdat het in de winkel ijskoud was hebben we dit lekker buiten op het terrasje onder de parasol opgedronken. Daarna met de bus naar het MSB-skydeck (Marina Sands Bay) gegaan en met de lift naar boven op circa 200 meter om op het skydeck van het uitzicht te genieten. En wat een uitzicht, geweldig. Je kan daar alle kanten van Singapore overzien, de moeite waard om te doen. Omdat het erg warm was boven, volop in de zon, zijn we op tijd naar beneden gegaan om ergens te gaan lunchen.

De lunch bij Tolido’s Espresso Nook

Vorig jaar hebben Linda en ik in Tolido’s geluncht en dat was uitstekend bevallen. Dus voorgesteld om dat nu ook te gaan doen en dat werd met algemene stemmen aangenomen. Het tentje ligt op circa 2,5 km en dat is te ver om te wandelen met deze hitte. Een taxi dus gezocht, even later zoefden we over Singaporese wegen op weg naar Tolido’s. De airco op 10 en gezapig met het verkeer mee, heel goed vol te houden dit zeiden we tegen elkaar. Bij Tolido’s werden uiteindelijk vriendelijk verzocht om de koele auto te verlaten wat we onder hevig protest hebben gedaan. Het was gelukkig een klein stukje lopen en snel naar binnen waar de temperatuur aangenaam was. Tolido’s is een klein tentje die uitstekende koffie en lunch verkoopt. Met de telefoon de QR-code op de tafel scannen en online bestellen en afrekenen. Qua lunch waren we eensgezind, allemaal een “eggs benedict”. Qua drinken liep de smaak enigszins uit de pas. 2 x wortelsap, een thee en een salted mocha latte. De lunch smaakte prima en daarna weer op stap. Little India gingen we met een bezoek vereren. Een kleurrijke Indiase wijk in Singapore. Ondertussen ging het wandelen over in strompelen en na het bezoek besloten we met de taxi naar het hotel te gaan en lekker een uurtje rust te nemen. Zo gezegd zo gedaan, heerlijk bijkomen in de kamer met een airco.

Diner en avondprogramma

Omdat het restaurantje van gisteravond goed was bevallen, besloten we daar weer te gaan eten. Ditmaal beef met rijst, uiteraard de stokjes erbij gekregen. Nou, rijst met stokjes eten is een uitdaging die we uiteindelijk hebben opgegeven. En ik moet zeggen, met een lepel smaakte het ook prima. Het geplande avondprogramma was een bezoek aan de Gardens by the Bay. Dat is een lichtshow met muziek in een soort van botanische tuin, een bezoek waard als je in de buurt bent. Het thema van de lichtshow en muziek was Disney, speciaal voor de kinderen. Het genieten was er niet minder om, het duurde circa 20 minuten.

Nipple-gate

Na de show zijn we teruggelopen naar de taxi standplaats om ons lekker naar het hotel te laten rijden. We waren niet de enigen die dat dachten dus moesten we even wachten voordat we aan de beurt waren. Net voordat we wilden instappen kwam er een schone dame aanrennen met een enorme decolleté, ik schat in op DD. Alles danste wild heen en weer en zowaar floepte er één borst zomaar uit de verpakking. Ze riep hijgend dat ze medical emergency had en of ze “onze” taxi mocht. Nou ja, met zoveel te zien konden Hans en ik toch niet weigeren. Tevreden namen we de volgende taxi, we hebben helaas geen beelden omdat dit zich als een film voor ons afspeelde.

Dat was de dag in vogelvlucht, als je uitgebreid wil worden bijgepraat moet je ons maar een avondje uitnodigen. Wij lusten alles vanaf 5%.

Morgenochtend de reis naar Irene. Ons vliegtuig vertrekt om 8.30 uur dus een taxi om 5.00 uur in de ochtend besteld. Vroeg naar bed, op tijd vliegen en dan genieten van onze dochter, ik kijk er naar uit.

Groetjes,

Rob

Welkom op ons Reislog!

Hallo en welkom op ons reislog!

We gaan vanaf 4 juni één maand naar Australië met zijn viertjes (met een tussenstop op de heenweg in Singapore van 2 dagen en op de terugweg 3 dagen Kuala Lumpur). Daar hebben we heel veel zin in. We gaan een reislog bijhouden van onze belevenissen. We willen/zullen om de paar dagen een verhaal met foto's toevoegen aan dit reislog. Vinden jullie het leuk om ons te volgen en willen jullie niets missen, meld je dan aan voor voor onze mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechterkolom. Dan krijgen jullie automatisch bericht als er weer een nieuw reisverhaal of fotoserie is toegevoegd.

Wij zien jullie graag terug op ons reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter, dat vinden we heel leuk!

Leuk dat je met ons meereist!

Groetjes,

Rob, Linda, Hans en Monique