Zondag 9 juni 2024

Hoi, de Ro en Mo zijn al geweest, ik ben de Li. Aan mij de eer deze keer om het blog te schrijven. Zondagochtend waren we weer vroeg op, want helaas is de jetlag nog niet verdwenen. We hebben dan wel geen koffie ’s nachts gedronken, maar het is nog steeds zo dat we ’s nachts allemaal (apart deze keer) diverse keren lange tijden wakker worden/zijn. Monique spande toch wel de kroon, want die is de halve nacht op geweest.

We hebben zondagochtend rustig aan gedaan en hadden het plan opgevat om naar de krokodillenfarm, genaamd Crocodylus Park, te gaan, ongeveer 15 minuutjes rijden vanaf onze accommodatie. Daar aangekomen hebben we tickets gekocht en zijn de kroko’s gaan bekijken. Er lagen allerlei soorten en maten in het zonnetje, bewegingsloos. Het is dat er af en toe eentje een heel klein beetje bewoog, anders zou je denken dat het beelden waren. Verderop in het park hebben we nog diverse beesten gezien: pony’s, witte tijgers, emoes, loopvogels én kangoeroes. Die laatsten waren zo tam, dat je ze kon aaien, wat ik zeker heb gedaan. Echter, alleen op de rug kan het. Er was ook een bootcruise waar je krokodillen in het wild kon zien. Tegen de tijd dat we kaartjes wilden kopen, moesten we nog anderhalf uur voor de eerstvolgende cruise wachten. Dat vonden we zonde van de tijd. Daarom eerst maar eens een bakkie koffie doen. Helaas, het apparaat was stuk! Toen hadden we het wel gezien en zijn we weggegaan.

We gingen lunchen in het centrum van Darwin nabij het Waterfront. Daarna zijn we nog langs de haven geweest en terug naar ons onderkomen, waar we wat slaap hebben ingehaald.

Om 17.00 uur stonden Cory en Irene voor de deur, want we gingen naar de avondmarkt, genaamd Mindill Beach Sunset Market. Op deze markt is een heel groot foodgedeelte, waar je eten uit allerlei landen kunt kopen, van Aziatisch, Thais tot Italiaans. Zelfs échte poffertjes uit Nederland! Een ieder koos wat hij of zij lekker vond, er werd drinken gekocht en toen togen we met zijn allen naar het strand (1 minuut lopen) om het eten daar op te eten én naar de prachtige sunset te kijken. Heel gezellig. Wat een mooie zonsondergang. Nadat de zon weg was, kleurde de hemel oranje, wat een prachtig gezicht gaf. Na nog een rondje op de markt te hebben gelopen, gingen we een ieder naar onze accommodatie. De jongelui waren moe van het feest zaterdagavond, dat ze gegeven hadden voor de verjaardag van Cory en de oude lui waren moe, omdat we toch wel slaap tekort komen.

Maandag 10 juni 2024

Ik kan al verklappen dat dit een TOPDAG was. Laat ik eerst vertellen dat iedereen goed geslapen had. We kunnen nu wel zeggen dat de jetlag over is. Kunnen we goed uitslapen, moest de wekker op 7 uur, want Cory en Irene stonden om 8 uur op de stoep met koffie om met ons naar Litchfield National Park te gaan. Het was anderhalf uur rijden. We hadden een auto vol mannen en een auto vol met vrouwen. Af en toe heb je dat gewoon nodig, haha.

Om 10 uur waren we op plaats van bestemming. Het is een voordeel als je locals bij je hebt, want die weten de weg naar de leukste plekjes. Onze gids Cory leidde ons eerst naar Buley Rockhole via een leuke wandeling door de “jungle”, die 1,1 km lang was. De Rockhole is een plek met rotsen in het water. Met een biertje gingen we in het water op de slipperige rotsen zitten. Hoe cool is dat! Hierna liepen we een stukje naar beneden, waar je via een trappetje het water in kan om te zwemmen. Heerlijk. Hierna gingen we naar de Florence Falls. Prachtig. Iedereen, zelfs Hans en ik, zijn erin gesprongen om bij de watervallen te zwemmen. Je moet af en toe eens buiten je comfortzone treden. Wat een gevoel! Hierna zijn we gaan wandelen naar een plek waar je de watervallen heel goed kon zien en mooie foto’s kon nemen.

Het werd lunchtijd. Cory wist een leuke pub waar je lekker kon eten. Half uurtje rijden. We hebben daar chicken parmi (kippenschnitzel op zijn Australisch) gegeten. Heerlijk, maar een bord vol. Alleen Cory kreeg het hele bord leeg. Na de lunch werd het tijd om weer terug te gaan.

We zijn teruggegaan naar onze accommodatie waar we een uur hadden, voordat de jongelui alweer op de stoep stonden mét de honden achter in de laadbak. Vooral Brother, de jongste, blafte behoorlijk, wat de buurthonden aanstak. Dus we kregen een ware blafserenade in de straat.

We gingen naar het Gun Point Beach, half uur rijden. Vlak voor het strand, moesten we een stukje dirtroad rijden. Irene nam het stuur van Rob over en Rob verhuisde naar de auto van Cory, want zij is wel gewend aan dirt rijden. Vlak voor het strand parkeerde Irene haar auto en stapte zij in de bak bij de honden en stapten wij viertjes bij Cory in de auto, want hij heeft een 4WD, want je mag namelijk op het strand rijden. Gaaf, hoor! Na een paar rondjes op het strand te hebben gereden, parkeerde hij de auto op het strand en de honden werden losgemaakt. Die waren helemaal dol en renden als een malle rond. Wat grappig is, is dat de kleine Brother de oudere Marley constant in de gaten houdt. Hij ligt als een border collie Marley in de gaten te houden. Dat schijnt in de natuur van dat soort honden, Kelpies, te zitten. Het zijn werkhonden. We liepen met zijn allen naar de zee, waar de sunset begon. Weer net zo mooi als in Darwin, echter nu was het heel rustig op het strand. De honden moeten wel in de gaten worden gehouden, want er zwemmen krokodillen in zee. Gelukkig is Marley goed afgericht en Brother doet wat Marley doet.

Hierna werden er allerlei spullen uit de achterbak van de auto geladen: een kleed, stoelen, vuurstandaard, barbecue en de duvel en zijn ouwe moer. De stoelen waren voor de wat oudere dames. Ik kan zeggen, ze zaten prima. Geen pijn in de kont gekregen. Irene zette toast met lekkere dipsels neer. Op een gegeven moment stookte Corey een bonfire en werd de wegwerp bbq in de fik gestoken. We zaten nog vol van de enorme lunch, dus aan wat worstjes met een plakje kaas erom heen, het brood was vergeten, hadden we zat. Dat smaakte goed.

Hoe tof was die avond! En dan ben ik nog vergeten te vertellen dat we een prachtige sterrenhemel hadden.

Wat hebben we vandaag genoten. Een dag genieten met een grote G!

Dinsdag 11 juni 2024

Over deze dag kan ik eigenlijk kort zijn. We hadden zin om gewoon eens rustig aan te doen en hadden dan ook niets gepland. Alleen een lunch met de jongelui hebben we gedaan. ’s Middags wat boodschapjes gedaan en hebben we gechild in en rond het zwembad, waarin Rob en Monique nog een duik hebben genomen. Rob heeft ’s avonds voor het eerst in het onderkomen lekker spaghetti gekookt.

Morgen gaan we vliegen naar Cairns, dus vanavond nog even de koffers inpakken. Cory en Irene brengen ons weg.

Groetjes, Linda